Het is avond, half elf. Het is een hete dag geweest, 37 graden zelfs op het hoogtepunt. Geen temperatuur waarin je eens lekker gaat boeren, maar toch heb ik geprobeerd een mini zwembad te maken voor Robbie, één van de honden. Hij is stapelgek op water en hoewel ik af en toe richting een dorp ga waar een rivier(tje) is en waar je hem echt kunt horen schaterlachen van geluk als hij erin loopt, dacht ik dat het wel tijd werd om hem ook op de finca de mogelijkheid te geven om af te koelen. De honden hebben het echt zwaar met de warmte. Swiffer ligt de hele dag onder de camper te hijgen en Rob verplaatst zich de hele dag in de schaduw, van plekje naar plekje.
Het zwembadje graven was al zwaar in de keiharde, uitgedroogde klei en in de hitte maar er moest ook nog water in wat ik vele terrassen naar boven moest slepen. Ach, je doet alles voor je ‘kind’. Dus braaf veertig liter water erin en hem met koekjes bekend gemaakt met zijn eigen zwembad. Helaas, de koekjes wilde hij er nog wel uit vissen maar meer dan twee poten werden niet nat.
En nu is het dus avond en komen de sterren langzaam aan de hemel tevoorschijn. Het voordeel van het platteland is dat het er volledig donker is en je echt een schitterende sterrenhemel hebt. Nu is het ook lekker koel, maar je zult me wel uitlachen als ik je zeg dat het nog steeds 30 graden is! Er komt weer leven in de honden en ik geniet van een lekker wijntje terwijl ik wacht tot het nog donkerder wordt. Nog meer sterren aan de wolkenloze hemel, ik kan er geen genoeg van krijgen.