Na ruim een maand vakantie in Nederland, ben ik weer terug op mijn finca. Helaas hebben de mandarijnenboom en de druif de droogte hier niet overleefd, maar de kleine palmboom is nog niet helemaal naar de eeuwige jachtvelden. Die probeer ik dus met alle liefde en aandacht (en water uiteraard) weer ‘aan de praat’ te krijgen.
Het veld van mijn Spaanse buurman is helaas geoogst. Steeds heb ik gedacht dat het perziken waren, maar de Nederlandse buurvrouw die aan de andere kant van het veld woont, zei dat er nog heel veel nectarines aan de bomen hingen en dat we vrij zijn om ze te plukken. Wat er nog hangt was te klein of vergeten en de boer zelf gaat niet nog een keer zijn bomen langs. Als we niet plukken, vallen ze vanzelf en zijn ze onbruikbaar. Hé, wie ben ik om de buurman niet te helpen?
Ik ben dus gaan checken en inderdaad, binnen 10 minuten had ik vijf kilo nectarines, de ene nog mooier dan de ander. Omdat ik ze niet allemaal kan opeten en de honden er geen interesse in hebben als blijkt dat het geen ballen zijn waar ze mee kunnen spelen, heb ik besloten er chutney van te maken. In de afgelopen maanden heb ik heel wat glazen potten verzameld en nu is de tijd rijp om ze te gaan gebruiken.
Eerst uren in een sopje laten staan, lekker in de zon zodat het water warm wordt. Daarna de nectarines snijden, uitjes, knoflook, paprika, suiker, kruiden en azijn en dan lekker een uur laten pruttelen. Ondertussen de gewassen potten in kokend water spoelen en dan de ingedikte chutney erin. Deksel erop en als het goed is, is het na een tijdje super heerlijk.
Maar zelfs als het niet lekker zou blijken te zijn geniet ik ervan om de oogst te verwerken. Al is het dan niet mijn eigen oogst, ik heb wel elke week intens met de buurboer meegeleefd als hij om half zes ’s morgens zijn gewas besproeide en ik me nog maar eens lekker omdraaide.
