Boerin Spanje

Ik heb een bed

Het is echt waar! Voor iedereen die dit leest betekent het natuurlijk helemaal niets, maar voor mij is het heel bijzonder. 2 jaar en 6 maanden geleden verkocht ik mijn huis om er in de camper vandoor te gaan. Dat betekende ook dat ik mijn bed achterliet en moest slapen op de dunne kussens die een ruim 25 jaar oude camper heeft. Zonder klagen, hoewel mijn rug wel een andere taal sprak als ik wakker werd.

Toen het huis klaar was, sliep ik op een slaapbank. Iedere avond je bed uittrekken en opmaken, iedere ochtend weer afhalen en inschuiven. Dat was al een verbetering, maar zeker niet ideaal. Tijdens de bouw van het huis bleek dat het erg hoog werd, 5 meter, dus bedacht ik dat de aannemer wel een vide kon maken. En dat heeft hij ook gedaan. 12 m2 aan extra ruimte in een huisje van 40 m2 oppervlakte. Dat zou de slaapkamer worden, besloot ik. Ik heb er laminaat voor gekocht, maar het leggen ervan viel tegen. Met een hoop hulp (dank daarvoor!) is het gelukt en ben ik naar Zaragoza gereden om een bed, lattenbodems en een dik matras te kopen. Ik zal wel bevooroordeeld zijn, maar ik vind het prachtig geworden. En ik slaap als een roos in mijn witte bed.

Ik ben er dolblij mee, maar de honden vinden het niet zo fijn. Lagen we een half jaar lang samen gezellig op de slaapbank in de kamer, nu klim ik iedere avond naar boven om zonder honden in bed te dromen. Zij blijven beneden en ondanks de ruimte die ze nu hebben op de bank, wordt er af en toe door Clooney en Swiffer gejankt in de nacht. Zouden ze me missen?

Elysee Huis Geen reacties
Lees meer

Vergiftiging

Tijdens het wandelen met de honden zag ik bij Robbie opeens roze tandvlees en tanden. Vreemd. Heel vreemd. Robbie is een onderzoeker en doet alles voor eten en ik kwam erachter dat hij de geur in zijn neus is gevolgd en uitkwam bij op de grond liggende dakpannen. Na het optillen van een dakpan zag ik een klein plastic zakje liggen met roze korrels. En een Spaanse tekst. Het woordenboek bood uitkomst en het bleek rattengif te zijn. Oeps. Dat leek me niet gezond voor een hond.

Via het Internet bleek dat rattengif zorgt voor de afbraak van vitamine K. En die vitamine zorgt voor de bloedstolling. Ook werd duidelijk dat symptomen niet direct zichtbaar zijn maar dat een bezoek aan de dierenarts van groot belang is. Wow. Wij dus naar een stad waar bleek dat de dierenarts met vakantie was. Gelukkig was er een vervanger vermeld op het papier op het raam bij de praktijk. Meteen doorgereden naar de grotere stad en met de drie honden naar binnen bij de onbekende dierenarts. Van Robbie wist ik zeker dat hij van het gif gegeten had, maar van Clooney en Swiffer niet. Swiffer is meestal niet zo hebberig en blijft bij mij in de buurt, maar Clooney volgt Robbie overal, dus zou het me niets verbazen als hij ook van het gif gegeten heeft.

Robbie en Clooney dus beiden laten inspuiten met vitamine K en met een middel dat de maag beschermt. Ik kreeg spuiten en medicijnen mee die ik om 6 uur de volgende ochtend (12 uur na de eerste injectie) zelf moest toedienen. Dat was nog wel even een dingetje. Een pup van 5 maanden staat geen moment stil en ik heb nog nooit een injectie toegediend. Maar het lukte. En ook Robbie liet de injecties toe, hij moest er 3 hebben, slik. En om half 11 weer terug naar de dierenarts voor controle en heel veel pillen vol vitamine K.

Tot nu toe gaat het allemaal goed, zijn de honden zichzelf en lijken prima in orde. Na 10 dagen weer voor controle naar de dierenarts. Het is spannend, want het internet heeft me duidelijk gemaakt dat rattengif voor honden ook dodelijk is wanneer ze de vitamine K niet krijgen. Ik ga ervan uit dat ik snel genoeg heb gehandeld; binnen 2 uur na inname bij de dierenarts. Maar de onzekerheid knaagt.

Elysee Hondjes Geen reacties
Lees meer

Oogsten (bij de buren)

Bij gebrek aan water op mijn eigen Finca is de aanleg van een eigen moestuin niet gelukt. Vanwege de maandenlange temperaturen tegen de 40 graden heb je echt water nodig om groenten en fruit te kunnen verbouwen. Maar ik woon uiteraard niet alleen op het platteland en de meeste buren beschikken gelukkig (voor hen en een beetje voor mij) wel over een wateraansluiting. En over moestuinen of boomgaarden vol fruit en noten. Een goede buur is dus voor mij van groot belang rond de oogsttijd.

Al wekenlang geniet ik van de verse nectarines door salades, pasta’s en vers als dessert of tussendoor. En de moestuinen puilen uit met van alles. Super sappige watermeloenen, krakend verse paprika, sappige tomaten in allerlei uitvoeringen, witte aubergines, Spaanse pepers, prei, appels en pruimen. En gisteren heb ik een rugzak vol met amandelen van de grond geraapt die bij het oogsten zijn gevallen. Niet met toestemming van de boer, maar weggooien is zonde. Na het kraken van de verse noten even roosteren in de olie en genieten bij vlees, salade of als snack. En de vijgen komen nog…

Elysee Moestuin 2 Reacties
Lees meer

Emigreren

Het is officieel. Na het afsluiten van een ziektekostenverzekering hier in Spanje, afgelopen juni, is nu ook de auto geëxporteerd. Dat laatste was nog niet zo simpel. Hoewel de apk in Nederland glansrijk was, moest de auto hier evengoed voor de itv (Spaanse apk) gekeurd worden. En net als in Nederland moet je daar een afspraak voor maken en duurt dat ruim 3 weken. En na de goedkeuring ben je er nog niet, want dan moet je 2 weken wachten op de papieren die nodig zijn voor de Spaanse rdw in Zaragoza. Ondertussen moet je een verzekeringsmaatschappij hebben gevonden die de papieren rompslomp voor je regelt. Daarbij komt ook het betalen van een voorschot van 500 euro, want exporteren is niet goedkoop.

Elke handeling die de rdw doet, moet direct voldaan worden. Maar dan heb je ook wat, want 2 weken later krijg ik bericht van de verzekeringsmaatschappij met een foto van de kentekenplaten. Wow, een grote stap voorwaarts. Het is nog even lastig om de auto in de verzekering te krijgen want de Nederlandse verzekeringsmaatschappij heeft 24 uur nodig om een bonusmalus op te stellen. Maar gewapend met tientallen schadevrije jaren, is het afsluiten een dag later gemakkelijk. Ik rij meteen door naar het gemeentehuis waar de wegenbelasting geregeld wordt, maar dat blijkt voor de rest van dit jaar al betaald te zijn. Soms zijn ze hier best efficiënt dus, alleen hebben ze dat niet eerder laten merken.

De hoogte van de wegenbelasting was wel even slikken . Ik betaalde in Nederland 46 euro per maand in Spanje kost het 62 euro per jaar. Past veel beter binnen mijn budget. En de verzekering is ook goedkoper, terwijl het pakket uitgebreider is.

Inmiddels heb ik ook van de Nederlandse rdw bericht dat de auto geëxporteerd is. Na al dat wachten, de zorgen, nog meer wachten en niet te vergeten al het geregel, is het nu allemaal voor elkaar. Ik woon in Spanje. Ik heb een huis op een prachtig stuk grond met olijfbomen, ik ben verzekerd tegen ziekten en rijd rond in een ‘Spaanse’ auto wat me een veiliger gevoel geeft. Het is voor elkaar, ik ben geëmigreerd.

Elysee Algemeen 1 reactie
Lees meer