Vandaag is het alweer drie maanden geleden dat we Clooney zo plotseling moesten missen. En nog iedere dag is het gemis voelbaar. Ik heb voor hem wel een graf gemaakt naast Swiffer, maar hij had nog geen steen. Door de corona restricties hier in spanje was het heel lang niet mogelijk om naar een winkel te gaan, anders dan een supermarkt. Dus onmogelijk om knutselmateriaal te halen voor de grafsteen.
Inmiddels is zijn grafje voltooid. Geen gedichtje op de steen zoals bij Swiffer, maar juist een speelse steen voor de levendige en drukke Clooney. Hij was tenslotte pas twee jaar, zo vrij als een vogel en super lief en trouw. Wat voor woorden kun je gebruiken om zijn onnatuurlijke dood te herdenken. Na drie maanden heb ik er nog steeds geen woorden voor gevonden.
Ik heb mijn huisje nu ruim twee jaar. 40 m2 aan de buitenkant. Maar 27 bruikbare meters omdat de muren dik moet zijn in Spanje. Om de kou of juist de hitte buiten te houden. Ik ben super tevreden met mijn huisje, het is groot genoeg voor Robbie en mij. En het heeft alles wat ik nodig heb. Nou ja, niet alles werkt naar behoren. Zo heb ik sinds een half jaar een hoop ellende met de waterpomp.
Twee jaar terug had ik een pompje uit Nederland. Een voor een caravan, op 24 volt. Die heeft het anderhalf jaar lang redelijk goed gedaan, hoewel de aansluitingen met de Spaanse maten net niet helemaal klopten. Tot hij het begaf. Waarschijnlijke oorzaak is verstopping. Ik leef hier in en op het zand. En bij het vullen van de watertank, komt er ook zand en stof mee de tank in. De waterpomp dus afgeschreven en een nieuwe gekocht. Een grote, sterke pomp op 220 volt. Eén die het huisje met gemak zou kunnen voorzien van stromend water en een heerlijke douche. Maar helaas, de pomp doet niet wat hij moet doen. Hij werkt wel, maar hij komt niet op druk en slaat ook niet af zodra je de kraan dicht doet. Dan weet ik het dus ook niet meer.
Ik heb een tip van een vriend ter harte genomen en de wateropslag verplaatst naar een terras hoger dan het huis, zodat er een natuurlijke druk ontstaat. Zonder waterpomp zou dat ook moeten werken. Het was veel werk om een geul te graven voor de slang, maar het is gelukt. De aansluitingen gekocht en… Er komt een straaltje uit de kraan. Je kunt je handen ermee wassen als je geduldig bent, maar dat is al meer dan het afgelopen half jaar mogelijk was. En er komt water uit de douche, maar het stelt niet veel voor. Misschien moet de wateropslag van 1000 liter gewoon voller. Dat de druk dan vanzelf hoger wordt. Ik zal het gaan proberen. En als het allemaal niet lukt zit er niets anders op dan een loodgieter te laten komen. Fingers crossed.
Ik wil het zo graag. Zelfvoorzienend leven op de finca. Een deel daarvan is zeker gelukt, met de zonnepanelen voor de stroom en zonder een water aansluiting. Maar dan leef je eigenlijk off grid, niet zelfvoorzienend. Toen ik vier jaar geleden in Spanje aankwam heb ik een moestuin geprobeerd. Mooie baantjes gemaakt in de aarde (lees klei) en de groenten- en fruitzaden uit Nederland erin gedaan voordat ik het geheel water gaf en dicht gooide. Alleen de peulen kwamen op, gewoon door gebrek aan water. Conclusie was destijds dat op een finca zonder landbouwwater een moestuin niet mogelijk was.
Misschien kan ik dat beter even uitleggen. Ik woon in een boeren gebied waar alle overige fincas iedere dag een paar uur water krijgen aangeleverd. Ongezuiverd water, ongeschikt om te drinken maar prima voor de gewassen. Mijn finca heeft geen aansluiting voor landbouwwater. Ook niet voor drinkwater trouwens. Dat betekent dat ik altijd water uit het dorp moet gaan halen (met de auto) en de watertank van 1000 liter voor het huis daarmee kan vullen. Is veel gedoe, maar is goed te doen.
Nu ben ik echter weer een stukje tuin gaan omploegen (met de hand uiteraard) zodat ik nog een keer de moestuin kan proberen. Ik kan het niet laten. En ben super eigenwijs. Bonen, wortels, uien, doperwten, sla allemaal gepland. En water gegeven. Om weer tot de conclusie te komen dat een moestuin niet realistisch is als er geen water is. De boontjes willen wel, maar het gaat tergend langzaam. Ik geef water, maar beperkt omdat ik gewoon niet meer water kan vervoeren in de auto. De toilet, de was, zelfverzorging, schoonmaken. Allemaal dingen die water nodig hebben. In de auto kan ik 250 liter per keer vervoeren. Dat is een wekelijkse rit van een uur. Ik hou het nog even vol met de moestuin, maar zonder veel vertrouwen op een nuttige afloop. Ik vind het gewoon leuk.
