Inmiddels ben ik al ruim 5 jaar in Spanje. De eerste 2 jaar heb ik in de camper gewoond, maar nu woon ik alweer 3 jaar in mijn huisje. Een klein huisje van 27 m2 maar wel met een keuken/woonkamer, badkamer en slaapkamer boven. Het is toch enigszins behelpen, niet qua ruimte maar meer qua comfort. Zo heb ik geen water van de gemeente, dus alles wat ik verbruik moet ik ophalen. Het dorp is 23 minuten rijden en ik ben met het vullen van de 8 liter tanks wel een half uur bezig. Dat is elke week anderhalf uur werk voor ongeveer 200 liter water. Ik ben zuinig, want alles wat ik verbruik is extra werk en zeker in de zomer zit ik daar niet op te wachten. Dat is ook de reden dat de moestuin niet werkt en dat ik niet elke dag kan douchen. Het is allemaal prima te doen, het is mijn eigen keuze om op deze manier te leven en inmiddels ben ik er ook aan gewend. Water van de gemeente is duur. Als ik het zelf ophaal is het gratis, nou ja het kost benzine.
Schaduw bij mijn huisje heb ik alleen van de olijfbomen die rondom het huis staan. Dat is niet veel en bovendien ben je de hele dag aan het verhuizen met je stoel. Feit is dat ik de afgelopen jaren in de zomer vooral binnen zit, bij de ventilator. Niet optimaal genieten van de zomer en de zon. Een airco is niet haalbaar met de 750 watt zonnepanelen die ik heb. Een ventilator werkt wel prima, maar dat koelt natuurlijk niet af.
Samen met een vriend heb ik nu een soort van overkapping gemaakt aan de voorkant van het huis en op de voordeligste manier die er is. Metalen palen in de grond en schaduwdoek als dak. En het werkt! De zon staat niet meer de hele dag op de ramen en de luiken van het huis te branden. Het scheelt binnen ongeveer 8 graden, maar dat is al veel koeler dan buiten, vooral gevoelsmatig. Morgen en overmorgen wordt het 41 graden, in de schaduw dus. En er komt nog veel meer warmte aan. Ik ben zo blij met deze tijdelijke oplossing.
Voor de auto heb ik ook een overkapping gemaakt, ook van metalen palen en schaduwdoek. Want de auto gaat zo snel achteruit door de zon. Het dashboard komt omhoog, het plastic vergaat en het rubber sluit niet meer af. Gelukkig rijdt hij nog prima, ondanks zijn ruim 200.000 km in 11 jaar. Voor mij is mijn auto meer waard dan voor een ander, dus misschien moet ik er gewoon nog een paar jaar mee doen. Nu zij uit de volle zon staat zal het beter zijn. Ik merk in ieder geval bij het instappen dat ik gewoon mijn stuur kan vasthouden. Wat een verademing, schaduw.
