Boerin Spanje

Het is mei, een prachtige maand in Spanje. Warm, droog, fleurig qua bloemen en nog niet zo idioot heet. Maar voor mij is het ook de maand waarin ik weer van alles moet regelen voor de auto. En daar heb ik echt een bloedhekel aan. Niet voor niets, dat zal ik je vertellen.

Ik ben op 9 mei naar de garage gereden met mijn auto. Ik heb de monteur de storingen uitgelegd en hij zei dat ik 16 mei de auto om 8.30 uur kon brengen. Ik had er rekening mee gehouden dat ik 4 uur aan de wandel kan gaan, want dat gaat al jaren zo. Maar nu zette ik de auto neer en zei de monteur dat ik de volgende dag om 17.00 uur de auto weer kon halen. Que? Mijn huisje en de garage zijn ruim 20 autominuten van elkaar verwijderd. En zonder auto is het ruim 3 uur lopen naar huis… Maar he, het is zoals het is, dus ging ik aan de wandel. En hoe lief, vrienden van mij zeiden meteen dat ik hun auto kon lenen en kwamen me met 2 auto’s tegemoet. 1 mocht ik meenemen naar mijn huis en zij gingen samen weer terug naar hun eigen huis. Hoe fantastisch is dat!

De volgende dag ben ik dus om 17.00 uur met de leenauto bij de garage, waar mijn auto nog in de lucht hangt met de wielen eraf. De monteur zei me dat de auto pas de volgende dag nieuwe banden kan krijgen. 3 kwartier voor niets gereden dus, goed bezig. Morgen ga ik het weer proberen, maar dat wil helemaal niet zeggen dat het dan in orde is. Want volgende week moet ik sowieso terugkomen voor iets met het stuur en de storing aan de centrale deurvergrendeling moet ik bij de dealer op laten lossen. Waarom zijn dingen soms zo vreselijk moeilijk in Spanje? Waarom kost het zoveel tijd? En dan weet ik nog niet eens wat het allemaal gaat kosten.

Voor 6 juni heb ik een afspraak voor de apk gemaakt. Hopelijk is de auto dan weer zoals hij hoort te zijn om door de jaarlijkse keuring te komen. Want goed beschouwd is mijn (benzine)auto inmiddels ruim 13 jaar oud en heeft bijna 250.000 km op de teller. Ik kijk al vele jaren naar een vervangende auto die beter geschikt is voor op de finca en in de omgeving, maar elke keer vind ik de auto’s te duur en te oud. Want wie koopt er nu een auto die 25 jaar oud is voor 10.000 euro terwijl mijn 13-jarige betrouwbare vierwieler voor mijn gevoel veel meer waard is, maar ik er maar 1.000 euro voor terugkrijg? Ga je dan serieus je auto inruilen? Ik dus niet, dan rijd ik door tot de auto dood is.

Het blijft gewoon vreselijk veel gedoe, al die auto ellende. Het zal mij benieuwen hoe de apk zal gaan volgende maand. Want het feit blijft dat mijn auto niet geschikt is voor het terrein wat hij moet berijden. Toch doet hij dat al 7 jaar, met zuchten en steunen. Ik houd van die auto, dus Fingers crossed.