Boerin Spanje

Bijna verhuizen

Het einde van de bouw van mijn kleine casa is eindelijk in zicht! De aannemer is op 15 mei vorig jaar begonnen met de bouw van een huisje van 8×5 meter. 3 maanden bouwen, was de planning. Over 2 maanden is het weer 15 mei, maar dan woon ik er ook echt in. Ga ik tenminste van uit ;¬).

De vloertegels zijn gelegd, de houtkachel staat op zijn plaats, de badkamer is betegeld en het toilet en de douchebak hebben hun plek gevonden. Om het huis heen is cement gelegd zodat we bij hevige regen niet direct in de modder stappen. De septic tank zit in de grond, maar de gemeente moet eerst langskomen voor controle voordat er wat illegale dingen gaan gebeuren om te voorkomen dat de tank te vaak moet worden leeggezogen. Niet mijn idee maar het is duidelijk dat de Spanjaarden zelf ook alle regeltjes soms een beetje teveel van het goede vinden.

Alle steigermaterialen zijn nu weg en de enorme berg bouwafval verdwijnt zaterdag op een tractor met aanhanger. Zaterdag zullen waarschijnlijk de laatste dingen door de aannemer worden afgewerkt. Aan mij de schone taak om al het hout te lakken en alles schoon te maken. Want dinsdag ga ik naar de grote stad met een kennis die een bus heeft. Dan ga ik de keuken kopen, de meubels aanschaffen en eindelijk wat planten kopen. Want hoewel ik midden in de natuur woon, snak ik naar wat anders groen dan bergen en olijfbomen.

De twee mannen die niet echt uitkijken naar de verhuizing zijn de honden. Robbie en Swiffer vinden in het koude, hol klinkende huis geen rust en blijven liever in en rond de camper. Hopelijk laten ze me niet in de steek als de verhuizing echt een feit is.

2 gedachtes aan “Bijna verhuizen

  1. Claudia

    Hoihoi. Ik heb al je verhalen gelezen…. wat een grote stap, wat een droom! Maar helaas ook je ontberingen van het wachten, de onzekerheid en de klamme kou in je camper. Brrr, niet iets wat je doet denken aan Spanje. Knap van je, je bent een doorzetter.

    Ikzelf ben nu de 40 gepasseerd en sindskort alleenstaand en zou ook graag zelfvoorzienend willen leven met mijn hond in Spanje. Iets wat ik altijd al heb gewild.

    Maar ik durf de stap niet echt te wagen omdat er met lapjes grond met eventueel een opknaphuisje vaak niet de juiste papieren bezitten. Hier zijn veel mensen mee de boot ingegaan. Je kan er van te voren een advocaat opzetten om het een en ander voor je uit te laten zoeken maar jammer genoeg gaat dat flink in de papieren lopen.
    Ik vraag me af hoe je dat zelf hebt gedaan omdat je niet altijd zeker weet of je agrarisch grond of bouwgrond in bezit had. In Spanje kunnen ze na de aankoop weleens achter komen dat de papieren ineens niet meer kloppen en alsnog geen huisje gebouwt mag worden of ineens een oud huisje weggesloopt moet worden die er al een eeuw staat.

    Ik heb nog een vraagje. Mijn hond lijkt exact op jou Robbie. Alleen ik weet niet waar mijn Mechelaar mee gekruist is. De meeste zeggen een Stafford andere weer met iets anders. Nu wil het zo zijn dat mijn hond qua uiterlijk valt onder aanvalshonden (invoereisen) die dus verboden zijn in Spanje en voornamelijk Frankrijk. Qua uiterlijk heeft mijn hond een grote schedel…niet het typische spitse Mechelaars snuitje die jou Robbie ook niet heeft.
    Ben jij zonder problemen Frankrijk en Spanje doorkruist met jou grote Robbie? Buiten het feit dat papieren van de hond in orde zijn ben ik toch wel een beetje bang dat ze vallen over zijn grote verschijning.

    Ik hoop nog veel van je te horen over je vorderingen van je paleisje. Ben benieuwd of je groentetuin nu wel gaat lukken.
    Succes.

    1. Elysee Bericht auteur

      Hallo,

      Dank voor je bericht en complimenten.

      Voor wat betreft de aankoop van grond was het in mijn gemeente van belang dat het groter was dan anderhalve hectare, in verband met het verkrijgen van een bouwvergunning. Maar houd er rekening mee dat iedere gemeente eigen regels hanteert. Ik heb overigens grond met een agrarische bestemming, dus geen bouwgrond. Zaak is je goed te laten informeren als je een bestemming in je hoofd hebt. Ik heb het samen met een makelaar gedaan, zonder gestor (advocaat). Voor de verkoop ben ik goed geïnformeerd qua eventuele schulden op de grond, de gegevens in het kadaster en de mogelijkheid een bouwvergunning te krijgen.

      Voor wat betreft je hond weet je het antwoord eigenlijk al. Vechthonden zijn niet toegestaan en een stafford uiterlijk , ook al is het geen volbloed, wordt dus lastig. Wel kan ik me herinneren dat je een verklaring kunt krijgen wanneer je hond goed gesocialiseerd is, echter hoe dat werkt weet ik niet meer precies. Maar daar kun je vast wel achter komen. Het gaat overigens niet om de grootte van de hond, Robbie is middelgroot en ik heb al verschillende honden ontmoet waar hij tegenop moest kijken.

      Ik wens je veel succes en plezier met het verwezenlijken van je dromen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *