Dat is me weer opnieuw duidelijk geworden. Robbie is al 9 jaar bij me. Hij was mijn eerste hond, huisdier en trouwe maatje. Swiffer was 5 jaar bij me en op 19 april is hij al twee jaar overleden. Ik heb Foster 3 dagen gehad en Kees was hier 11 dagen voordat hij terug kon naar zijn echte baas.
Clooney was op 25 maart al een jaar dood, gewoon niet te geloven dat ik dat kleine, lieve manneke al een jaar moet missen. En geloof het of niet, maar Alaska is op 25 maart om 2 uur in de nacht naar buiten gegaan. Dat weet ik zo precies omdat ik mijn bed uit moest om de deur voor haar te openen. Op de sterfdag van Clooney is mijn kleine meisje vertrokken en tot op heden niet terug gekomen. Ze was al een tijd krols en al eerder langer van huis, maar nu duurt haar terugkomst wel erg lang. Gewoon op zoek naar een man, misschien meegenomen omdat ze zo super lief en aanhankelijk was. Ik weet alleen dat ze zich wel redt, dus niet dood is. Zoals mijn buurvrouw al opmerkte, ik heb geen geluk met mijn huisdieren.
Dieren die hier in Spanje los lopen, gaan hun eigen gang. Soms zijn ze er, soms niet meer. Ik ben extra zuinig op Robbie natuurlijk. Mijn grote, lieve held. Op 16 april wordt hij 10 jaar. Of misschien 11 of 12. Ik heb hem uit het asiel in Rotterdam gehaald, waar hij in de buurt aan een boom was gevonden. Geen achtergrond dus, geen leeftijd bekend. Bij het asiel zeiden ze destijds dat hij ongeveer een jaar oud was. Maar dat kan ook twee zijn, of drie… Ik heb in ieder geval niet het idee dat Robbie te leen is. We zijn al zo lang een eenheid, dat zal hopelijk nog jaren duren.
Een nieuwe hond of een nieuwe kat zijn van harte welkom, ik neem alles mee naar huis, of de zwervers vinden mij. Spanje is wat dat betreft echt een ander land. Alle dieren die komen hebben ook de vrijheid om te gaan, behalve Robbie natuurlijk. Die zit aan een lang touw vast bij het huis om te voorkomen dat hij op pad gaat. Dat is hij gewend, hij vindt het ook prima. En ik kan hem niet missen. Robbie en ik… En alles wat nog komt en gaat, daarmee zullen we wel leren om te gaan.
Of je hebt juist wel geluk met je beestjes. In de grote mensenwereld heb je nu eenmaal ook passanten en blijvers. Sommige relaties verdiepen zich ieder jaar weer, en andere relaties kwijnen een zieltogend bestaan, of houden geheel op te bestaan. Ik ben er van overtuigd dat alles en iedereen in je leven komt omdat het een reden heeft. En als die reden ophoudt te bestaan, omdat je bijvoorbeeld de les geleerd hebt, of omdat diegene (en dat kan net zo goed een dier zijn) je de les heeft bijgebracht, dan is hun taak volbracht, en kunnen ze iemand anders dezelfde les leren.
En misschien klinkt het zweverig, maar ik geloof er heilig in.
leuk stukje weer!
P.S. Ons huis is verkocht! Yes! Spain here we come (over een paar maanden dan he…..)
Hallo Bianco,
Wat fijn dat jullie huis is verkocht. Gefeliciteerd en veel plezier met alle voorbereidingen voor de emigratie.