En opeens is alles wit. Op vrijdagmorgen was er een klein laagje. Leuk, een laagje sneeuw op de koudste plekken op de grond, maar niets op de bomen of struiken. Maar er werd meer sneeuw verwacht, dus nog snel een lading boodschappen gehaald op vrijdag, en een lading hout op vrijdagavond. Want kou is armoede.
Wakker worden op zaterdagmorgen was als een sprookje. De luiken open en de witte wereld zien. Zo mooi! Ik kon nauwelijks wachten om met Robbie naar buiten te gaan. En hij vond het geweldig. Tot zijn knieën in de sneeuw, hij genoot met een grijns op zijn gezicht. Dus na het eten van hond, kat en mens heb ik de laarzen weer aangetrokken en zijn we een lange wandeling gaan maken. Dat was althans de bedoeling, maar de sneeuw was inmiddels meer dan 20 cm en dat loopt niet echt gemakkelijk. Binnen de kachel opgestookt in de hoop dat ook het dak verwarmd wordt. Want op de zonnepanelen ligt ook die enorme laag sneeuw, dus zorgen ze niet echt voor elektriciteit. Hopelijk houden de accu’s het vol, de komende dagen.
De olijfbomen op mijn stuk grond zaten helemaal vol met sneeuw en toen de eerste tak was afgebroken, leek het me een goed plan om de takken zoveel mogelijk sneeuwvrij te maken. Een enorme klus om met een bezem in de bomen te slaan. En het zijn er 118. Niet te doen in de nog steeds vallende sneeuw. Ik heb een groot deel gedaan, maar niet alles. Je kon me uitwringen toen ik binnen kwam. Snel droge kleren aan en bij de kachel warm worden. Robbie had het vuur brandend gehouden gelukkig.
De hele dag en avond is het blijven sneeuwen. Ik zat lekker tv te kijken toen ik een hoop gerommel hoorde buiten. Laarzen weer aan, muts, sjaal, jas en kijken. Van enkele bomen rondom het huis waren takken afgebroken. Oeps. Om het huis te beschermen heb ik de bomen rondom weer zoveel mogelijk sneeuwvrij gemaakt terwijl ik om me heen takken hoorde afbreken van andere bomen. Zonde, maar niets aan te doen. Als mijn huisje veilig is, ben ik gerustgesteld. De hele nacht zal het nog blijven sneeuwen. Zelfs in Nederland heb ik nooit tot boven mijn knieën door sneeuw hoeven ploeteren. Hier wel, want er is inmiddels 35 cm gevallen. En dat wordt dus nog meer. Mij benieuwen wat ik morgenochtend zie, als ik wakker word.