Vandaag is het alweer drie maanden geleden dat we Clooney zo plotseling moesten missen. En nog iedere dag is het gemis voelbaar. Ik heb voor hem wel een graf gemaakt naast Swiffer, maar hij had nog geen steen. Door de corona restricties hier in spanje was het heel lang niet mogelijk om naar een winkel te gaan, anders dan een supermarkt. Dus onmogelijk om knutselmateriaal te halen voor de grafsteen.
Inmiddels is zijn grafje voltooid. Geen gedichtje op de steen zoals bij Swiffer, maar juist een speelse steen voor de levendige en drukke Clooney. Hij was tenslotte pas twee jaar, zo vrij als een vogel en super lief en trouw. Wat voor woorden kun je gebruiken om zijn onnatuurlijke dood te herdenken. Na drie maanden heb ik er nog steeds geen woorden voor gevonden.
