Goede vrijdag, maar niet voor ons. Want die ochtend is Swiffer niet wakker geworden. Geen enthousiast manneke wanneer ik opsta en naar beneden ga. Hij ligt op zijn kleedje, roerloos. Vroeg in de nacht moet hij gestorven zijn, want zijn lichaampje is al koud als ik hem vasthoud. Ik kan het niet bevatten, zo plotseling. Hij was niet ziek, niet eens echt oud met zijn 8 jaar. Ik troost me met de gedachte dat hij niet geleden heeft en rustig is ingeslapen.
Het gemis is enorm, de stilte zonder hem allesoverheersend. Samen hebben we 5 hele mooie, onafscheidelijke jaren genoten. Rust in vrede, mijn lieve, kleine knuffel.
Ooooh, wat leef ik met je mee!
ze zijn toch een deel van je leven hé, sterkte!