Er was eens… nee dat is flauw. Maar toch ook heel erg waar. Er was namelijk niet zoveel mis met mijn leven. Eigen huis, goede baan, auto, vakanties. Gewoon een ‘prinses’ die het goed voor elkaar had. Maar toen kwam de crisis en werd het bedrijf waar ik werkte overgenomen door investeerders. En investeerders willen vooral geld zien, dus werd ik er na 11 fijne jaren uit gedrukt omdat een computerprogramma mijn werk wel kon overnemen.
Ik was 48 jaar maar beschikte over een hele berg administratieve ervaring en goede moed om bij een andere werkgever opnieuw te kunnen beginnen. Vergeefse moed want ik werd steeds ouder en de tijd dat ik thuis zat werd steeds langer, waardoor werkgevers nog minder geïnteresseerd bleken te zijn. En dan ga je ook solliciteren als schoonmaker, nachtwaker of keukenhulp maar daarvoor ben je dan weer overgekwalificeerd. Als dan je 50ste verjaardag aanbreekt, sta je letterlijk en figuurlijk voor de keuze van je leven.
Kiezen blijkt na langdurige overwegingen soms toch gemakkelijk te zijn en ik ga ervoor; emigreren naar de zon. Thuis in Nederland kan ik niet blijven omdat ik met een eigen huis, nou ja het huis is eigenlijk voor 100% van de bank, en wat spaargeld na de ww niet in aanmerking kom voor verdere financiële steun. Ervoor kiezen om mijn spaargeld op te eten en daarna 600 euro per maand te krijgen met thuis op de bank hangen… Tja, zo’n leven zie ik niet zo zitten. Ik heb daarom besloten de stoute schoenen aan te trekken en naar de bouwmarkt te stappen zodat ik mijn huis een fijne frisse uitstraling kan geven voor haar nieuwe eigenaars.
Binnenkort ga ik in het noorden van Spanje op zoek naar een stuk grond van minimaal een hectare; dat is 10.000 vierkante meter. Het uitgangspunt is om zelfvoorzienend te gaan leven. Eigen groenten, fruit en kruiden verbouwen, kippen voor de eieren en varkens voor het omploegen van de grond en misschien ook wel voor het vlees. Granen verbouwen voor zelfgemaakt brood en olijfolie persen voor de salade en om lekker in te bakken en braden. Ik heb inmiddels een oud campertje aangeschaft zodat een huis op het terrein niet een eerste vereiste is. Samen met mijn twee honden kan het grote avontuur van boeren in Spanje beginnen zodra mijn huis in Nederland verkocht is.
Wat ontzettend stoer van je! Je bent een vrouw met ballen 😉 ik droom vaak over een zelfvoorzienend bestaan in Spanje, ik zal je blog zeker volgen. Mucha suerte!
Heerlijk, wij sluiten ons aan bij Elena,
Ook hier te oud voor nieuw werk na reorganisaties.
Huis staat nog net niet te koop maar scheelt niet veel.
Jou plan en idee is geweldig
Un beso y mucha suerte