Waarschijnlijk is het psychisch, maar zelfs hier duurt de winter me veel te lang. Qua tijd is het ongeveer 3 maanden maar ik ben zo blij dat de houtkachel aansteken niet meer de eerste handeling is die ik in de ochtend moet doen. Mijn huis is goed geïsoleerd, maar de deuren laten te wensen over. In de nacht kan het met gemak 12 graden worden. Dus onder het warme dekbed vandaan kruipen om de honden, die tegen me aanliggen, niet te storen en vóór mijn broodnodige koffie, eerst aan het werk met de kachel. Sinds een paar dagen hoeft hij zelfs in de avond niet meer aan. De afgelopen dagen is het tegen de 25 graden geweest, maar de koudere nachten komen er alweer aan, dus ik juich maar niet te vroeg.
Buiten is alles echter weer zo mooi aan het worden. De bloesem in de fruitbomen, het drukke gekwetter van de vogels, ik krijg er geen genoeg van. De opruim kriebels komen dan ook vrij, dus wil ik mijn grond netjes hebben. Kan niet in een week, ook niet in een jaar, maar ik ga met het werk aan de gang alsof ik haast heb, zo fijn vind ik het. De zon schijnt, muziekje aan, de honden die me ‘aanwijzingen’ geven, het is voor mij het paradijs. Dat gevoel is gelukkig weer terug, na de winter. Het was koud en winderig en regenachtig en modderig, maar nu kijk ik weer vooruit. Er is zoveel te doen, ik heb handen te kort.
Wel fijn, als het warmer gaat worden, dan kun je zoveel meer. Maar doe rustig aan, de Herfst duurt nog even!
Wist je dat je ook hulp kunt krijgen van een Coöperatie? Er zit er vast wel een in je buurt. Zoek op google maps eens op cooperativa.
Misschien willen ze je wel helpen met de olijfbomen te oogsten. Daarna kan je je eigen olijf olie vragen aan hun nadat ze het hebben geperst.
En wat de deuren betreft, misschien tochtstrip halen, gordijnen ervoor hangen?