Terwijl in Nederland de kou overheerst zit ik nu buiten in een aangenaam zonnetje te genieten van een koud pilsje. De lente is hier aangebroken en de fruitbomen beginnen steeds meer bloesem te krijgen. Een prachtig gezicht waar ik volop van geniet. Ook de vogels kwetteren dat het een lieve lust is. Ze zijn nesten aan het bouwen en de haren die ik dagelijks van Swiffer kam worden door de dankbare vogeltjes rap meegenomen.
Robbie en Swiffer liggen lui tegen elkaar aan in de zon, best een hondenleven dus. De waterbak die buiten staat is niet alleen meer van de honden; de vogels, wespen en zelfs muizen maken er ook dankbaar gebruik van.
En tot mijn grote verbazing komt de knoflook die ik 2 jaar geleden heb geplant weer groen boven de grond, geheel zonder verzorging omdat ik de moestuin wegens gebrek aan water al veel eerder had afgeschreven. De natuur is fenomenaal. Hier geen zorgen over het bijvoeren van de grote grazers in de Oostvaardersplassen vanwege de aanhoudende kou. Hier geen bevroren wegen en vertragingen vanwege de kou. Ik voel me een bevoorrecht mens.