In mijn ‘vorige’ leven had ik een rijtjeshuis met een achtertuin van ongeveer 70m2. Best een tuin te noemen en ik was er ook heel erg blij mee. Behalve in het voorjaar wanneer de zon warmer wordt en er regelmatig regen valt. Want dat is de beste tijd voor onkruid. Ik vond het elk jaar weer een ellende om dat onkruid tussen mijn planten weg te trekken, en dan moet je weten dat het grootste deel van de tuin bestraat was. Mijn planten stonden in een afgebakend, groot perk, hoewel het onkruid zich met liefde tussen de kinderkopjes verspreidde en het weghalen daarvan pas echt een verzoeking was. Maar dat was 70m2. Nu heb ik vele malen die oppervlakte en ook hier schijnt de zon en valt de regen regelmatig. Dus terwijl ik wacht of de peultjes het winnen van de knoflook, groeit om me heen een woud aan groen. Niet alleen groen overigens, er zitten prachtige bloemen bij in alle kleuren van de regenboog. Maar het is wel onkruid en het groeit als een gek.
Als je alles met de hand doet op een finca van anderhalf hectare, dan is onkruid wieden niet echt je grootste probleem. Ik ben nog bezig met het snoeien van de bomen en ook maak ik bij iedere olijfboom een mooi perk zodat het water dat valt gemakkelijker de grond in kan en de boom er zo optimaal mogelijk van kan profiteren. Olijfbomen houden niet van natte voeten maar ze hebben zeker wel vocht nodig om straks een mooie oogst te geven. Dus terwijl ik de bomen per terras naar boven snoei en de perken per terras naar beneden (ik houd van afwisseling) zie ik mijn zandgrond langzaam veranderen in een woud van onkruid. Ik probeer het te negeren tot ik klaar ben met snoeien, maar ik zie het elke dag meer worden.
Gelukkig doen de peultjes het prima en overtreft de knoflook ieder onkruid qua snelheid. En ik moet toegeven; het onkruid hier is prachtig, kleurrijk en het ruikt kruidig.
Echt superleuk lm je tevolgen. W
Il zelf ook graag een finca in Spanje.