Tijdens het wandelen met de honden zag ik bij Robbie opeens roze tandvlees en tanden. Vreemd. Heel vreemd. Robbie is een onderzoeker en doet alles voor eten en ik kwam erachter dat hij de geur in zijn neus is gevolgd en uitkwam bij op de grond liggende dakpannen. Na het optillen van een dakpan zag ik een klein plastic zakje liggen met roze korrels. En een Spaanse tekst. Het woordenboek bood uitkomst en het bleek rattengif te zijn. Oeps. Dat leek me niet gezond voor een hond.
Via het Internet bleek dat rattengif zorgt voor de afbraak van vitamine K. En die vitamine zorgt voor de bloedstolling. Ook werd duidelijk dat symptomen niet direct zichtbaar zijn maar dat een bezoek aan de dierenarts van groot belang is. Wow. Wij dus naar een stad waar bleek dat de dierenarts met vakantie was. Gelukkig was er een vervanger vermeld op het papier op het raam bij de praktijk. Meteen doorgereden naar de grotere stad en met de drie honden naar binnen bij de onbekende dierenarts. Van Robbie wist ik zeker dat hij van het gif gegeten had, maar van Clooney en Swiffer niet. Swiffer is meestal niet zo hebberig en blijft bij mij in de buurt, maar Clooney volgt Robbie overal, dus zou het me niets verbazen als hij ook van het gif gegeten heeft.
Robbie en Clooney dus beiden laten inspuiten met vitamine K en met een middel dat de maag beschermt. Ik kreeg spuiten en medicijnen mee die ik om 6 uur de volgende ochtend (12 uur na de eerste injectie) zelf moest toedienen. Dat was nog wel even een dingetje. Een pup van 5 maanden staat geen moment stil en ik heb nog nooit een injectie toegediend. Maar het lukte. En ook Robbie liet de injecties toe, hij moest er 3 hebben, slik. En om half 11 weer terug naar de dierenarts voor controle en heel veel pillen vol vitamine K.
Tot nu toe gaat het allemaal goed, zijn de honden zichzelf en lijken prima in orde. Na 10 dagen weer voor controle naar de dierenarts. Het is spannend, want het internet heeft me duidelijk gemaakt dat rattengif voor honden ook dodelijk is wanneer ze de vitamine K niet krijgen. Ik ga ervan uit dat ik snel genoeg heb gehandeld; binnen 2 uur na inname bij de dierenarts. Maar de onzekerheid knaagt.