Als je in een ander land wilt gaan wonen, is het noodzakelijk om de banden met Nederland te verbreken. Nu het huis klaar is, hoewel nog niet officieel opgeleverd, is het belangrijk om de officiële dingen te gaan regelen. Dat betekent dat de auto voor een apk in Spanje moet voordat het naar een keuring kan om haar (de auto dus) op een Spaans kenteken te krijgen. En omdat Spanje nu eenmaal Spanje is, is het goedkoper om de auto te laten keuren als je ingezetende bent.
Dus vandaag had ik de 2e afspraak voor een ziektekostenverzekering. Ik was vroeg naar de stad gegaan zodat ik met de 3 honden kon wandelen. Clooney is nu 7 weken en socialisatie is van groot belang. En dat mijn ‘baby’ op de Finca en in huis graag zijn grote broers uitdaagt, is hij een bangerik zodra hij asfalt ziet. Maar wandelen met alle 3 gaat dan weer verrassend goed. Na de wandeling had ik nog zoveel tijd over dat ik besloot een eindje te gaan rijden door de omgeving. Ook voor Clooney want die vindt autorijden niet echt ontspanning. En toen verdwaalde ik. De Campo (het platteland) is hier enorm en hoewel je denkt te weten waar je ongeveer bent, je hebt echt geen idee door alle bergen en bochten. En mijn afspraak kwam steeds dichterbij. Stress, Spaanse stress dan, want later komen is hier eigenlijk niet zo’n probleem. Maar ik houd er niet van. Dus…
Toen ik eindelijk weer een hoofdweg te pakken had en terug in de stad was, bleek parkeren een probleem. Schaduw parkeren, wel te verstaan. 3 honden in de auto achterlaten met de ramen open kan best, maar niet in de zon. Uiteindelijk een schaduwplek gevonden, aan de andere kant van de stad en rennend naar het kantoor van de verzekeraar. De baas en ik kwamen gelijktijdig aan, dus dat was perfect. Een half uur aan de telefoon gehangen om alle ziektes aan te horen die er zijn en te bevestigen dat ik die allemaal niet heb. En nu is het afwachten of ik goedgekeurd ben voor de ziektekostenverzekering. Zal wel want gelukkig ben ik kerngezond. Volgende week hoor ik meer, want snel gaat het natuurlijk niet, haha.
Ondertussen heeft Clooney in de bench zitten plassen en weigert Robbie erin te gaan liggen. Slimme hond. Snel naar huis en morgen weer een nieuwe uitdaging voor ons alle 4. We hebben tenslotte maar kort om Clooney met alle spannende dingen kennis te laten maken.